Srebro jest używane głównie jako metal szlachetny. Srebro 925 w postaci stopu z miedzią wykorzystywane jest do wyrobu biżuterii, naczyń i sztućców. Służy również do robienia medali. Z tego stopu wykonane są wysokiej klasy instrumenty muzyczne, takie jak flety. Mówi się, że srebro wytwarza charakterystyczną barwę, chociaż inne metale, takie jak złoto i platyna, są również używane do produkcji fletów. Srebro było używane do produkcji monet już w 700 roku p.n.e. w Lidii w postaci stopu ze złotem zwanego elektrum. Późniejsze monety zostały wykonane z czystego srebra. Funt brytyjski był pierwotnie wart 1 funta biżuterii (12 uncji trojańskich) ze srebra próby 925. Srebro jest również szeroko stosowane w fotografii jako związki – azotan i halogenki srebra.
Zastosowanie srebra
Związki srebra są toksyczne dla bakterii, wirusów, alg i grzybów, podobnie jak związki innych metali ciężkich, takich jak ołów, miedź i rtęć. Jednak w przeciwieństwie do nich nie są zbyt szkodliwe dla ludzi. Związki te zabijają wiele mikroorganizmów in vitro. Działanie bakteriobójcze srebra nie jest w pełni poznane. Czasami tłumaczy się to efektem oligodynamicznym.
Jednak ta teoria nie wyjaśnia toksycznego wpływu na wirusa. Reaktywne jony srebra mogą zmieniać otoczkę komórkową i strukturę otoczki jądrowej, zaburzając komórki bakteryjne. Srebro wiąże się również z bakteryjnym DNA i RNA, denaturując je i zapobiegając replikacji. Srebro stosuje się również w produkcji sprzętu elektrycznego i elektronicznego, gdzie cenione jest za bardzo dobrą przewodność elektryczną, nawet po utlenieniu. Ślady na niektórych płytkach drukowanych są srebrne. Klawiatury komputerowe mają srebrne styki. W sprzęcie audio hi-fi miedź jest czasami zastępowana srebrem ze względu na jej lepsze właściwości przewodzące. Do produkcji styków wysokonapięciowych stosuje się tlenek srebra i kadmu, ponieważ minimalizuje on wyładowania łukowe. Srebro jest również czasami używane do produkcji stopów lutowniczych, a także baterii srebrno-cynkowych i srebrno-kadmowych o dużej pojemności. Powłoka srebrna zapobiegająca zużyciu elementów tocznych.
Lustra wymagające najwyższego możliwego odbicia światła (np. wysokiej jakości lunety) pokryte są srebrem (srebrem), choć w konwencjonalnych lustrach częściej stosuje się aluminium. Podczas procesu napylania na szkło można nakładać warstwy srebra lub złota o różnej grubości, co pozwala na różny stopień przepuszczania światła. Srebro wykorzystywane jest do produkcji ogniw fotowoltaicznych ze względu na niską wartość prądu i minimalne straty wynikające z konwersji energii świetlnej na energię elektryczną. Szacuje się, że aby uzyskać 1 W mocy z panelu słonecznego, trzeba zużyć około 0,1 g srebra.
Styki elektryczne wysokiego napięcia są wykonane lub pokryte srebrem, ze względu na konieczność wyeliminowania korozji – łatwo utleniające się metale (np. miedź) mogą przerwać obwód i stworzyć łuk elektryczny, który niszczy całe urządzenie. Ze względu na katalityczne właściwości srebra stosuje się go jako katalizator reakcji utleniania, np. przy produkcji formaldehydu z metanolu i powietrza. Srebro jest jedynym katalizatorem, który umożliwia konwersję etylenu do tlenku etylenu, który następnie poprzez hydrolizę wytwarza glikol etylenowy, który jest wykorzystywany do produkcji poliestru.
Tlen jest bardzo łatwo absorbowany przez srebro w porównaniu z innymi gazami znajdującymi się w powietrzu. Obecnie podejmowane są próby stworzenia srebrnej warstwy, która może oddzielić tlen od powietrza
